HNW is in het kort plaats- en tijdonafhankelijk werken en lijkt het antwoord op trends in de maatschappij: vergrijzing, mobiliteits-problemen, terugtredende overheid, andere generatie, toenemende mondigheid van burger en consument enz.
Uiteraard staat de klant ook bij HNW voorop. Maar er is één belangrijk verschil met het traditionele klantgerichte denken: de werkende mens binnen het bedrijf is de belangrijkste pijler onder de HNW-cultuur. Met als adagium: betrokken en tevreden klanten zijn het resultaat van dito medewerkers. Dat betekent voor mensen flexibeler werktijden met een betere balans tussen werk en privé, minder in de file, betere oplossingen door uitwisseling van kennis en expertise in netwerken, grotere eigen verantwoordelijkheid, noem maar op.
Veel organisaties willen ‘iets ’ met HNW. Maar omdat het zo’n breed begrip is, is het moeilijk ‘grijpbaar’ en zeker niet op traditionele wijze uit te rollen. Alleen al omdat wat voor de één een kans is, door de ander als bedreigend wordt ervaren; ieder immers zijn (werk)wereld…
Werk maken van HNW is een strategische keuze. Een keuze om de marsroute van de organisatie zodanig te verleggen dat de doelen door de medewerkers beter en met veel minder ‘gedoe’ te bereiken zijn. Zo’n ingrijpende verandering vergt dus een strategische benadering van organisatiegedrag en van de organisatiecommunicatie, zowel intern als extern. Waarbij de traditionele zendgerichte (“Kies ons, want we zijn zo goed”)-aanpak uit den boze is.
Duurzamer, sneller, goedkoper en doeltreffender is het om mensen in oprechte dialoog uit te nodigen om –uiteraard binnen strategische uitgangspunten- een toekomstgerichte manier van samenwerken te creëren. Zo’n aanpak vergt een uitgekiende mix van ontwerpen en ontwikkelen, van zenden en luisteren, van sturen en bijsturen, van doen en laten, van vertragen en versnellen. Met andere woorden: met de juiste aandacht voor werkelijke communicatie tijdens het proces, creëert u een krachtige, toekomstvaste organisatie, die moeiteloos aansluit bij de dynamiek van deze tijd.
En u begrijpt welke aantrekkingskracht dat heeft op zowel klanten als goed gekwalificeerd personeel!
Joost van der Sluijs 
Door slimmer te werken valt er veel te besparen. En waar u op bespaart, hoeft u minder te bezuinigen. Voorbeeld. Een werkplek bij de overheid kost jaarlijks zo’n 12.000 euro. Stel dat je er 500 hebt, dan is dat 6 miljoen euro. Iedere ambtenaar heeft een eigen werkplek. Er zijn zelfs meer werkplekken voor bijvoorbeeld inhuur. De ratio komt daar uit op 1.6. Dus 1.6 werkplek voor iedere medewerker. Omgerekend is dat een slordige 20 mille.
Bij bijvoorbeeld Microsoft is er fysiek nog 1 werkplek voor 2 medewerkers, een ratio van 0.5. De andere helft van ‘hun’ plek is flex. Gemiddeld en in de vergelijking is dat 6000 euro per werkplek.
Ik zal er vast wat naast zitten, maar u begrijpt dat ik het idee heb dat als er 250 werkplekken te besparen zijn, u 3.000.000 euro niet hoeft te bezuinigen.